विराटगडच्या पूर्वेला, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी न्हालेल्या कालचक्र नगरीत, शर्वरी नावाची एक तरुणी राहत होती. तिचे केस रात्रीच्या आकाशासारखे काळेभोर होते आणि डोळे जणू खोल समुद्रातील रहस्यमय रत्ने. शर्वरी सामान्य नव्हती. तिच्यात ‘छायांकन’ची शक्ती होती - वस्तूंवर आ�...

काळोख्या रात्री, जेंव्हा चंद्रकोर क्षीण होत चालली होती, तेंव्हा स्वर्णिमा नदीच्या काठी, एका वृद्ध मांत्रिकाने, रुद्रयागाने सुरुवात केली. स्वर्णिमा, नुसती नदी नव्हती, ती अश्रुगंधा पर्वतावरून उगम पावणारी, देवळांच्या आणि स्मशानभूमींच्या मधून वाहणारी, जीवनाची आणि म�...

दूर क्षितिजावर, जिथे इंद्रधनुष्याचे रंग आकाशाशी एकरूप होतात, तिथे ‘मेघमल्हार’ नावाचे एक अद्भुत साम्राज्य वसलेले होते. या साम्राज्याची निर्मिती प्राचीन जादूगारांनी केली होती, ज्यांनी वाऱ्याच्या शक्तीला आणि प्रकाशाच्या कणांना एकत्रित करून एक तरंगणारी नगरी बनवल�...

दूर डोंगरांच्या कुशीत वसलेले, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी न्हालेले ‘मेघपुष्प’ नावाचे एक अद्भुत गाव होते. या गावात, अमृतवेली नावाची एक तरुणी राहत होती. तिचे डोळे जलाशयासारखे शांत आणि केस रात्रीच्या आकाशासारखे काळे होते. अमृतवेली सामान्य नव्हती. तिच्यात ‘वनश्री’ जाग...

माझ्या आठवणींच्या धुक्यात हरवलेली, एक धुसर प्रतिमा... ती म्हणजे गंधर्व नगरी. स्वर्गापेक्षाही सुंदर, जिथे प्रत्येक दगडातून संगीत निनादतं आणि प्रत्येक झाड बोलतं. पण हे सारं आता इतिहासजमा झालंय. कारण, शापित चंद्रामुळे ती नगरी अंधारात गडप झाली. मी, आर्यावर्त, त्या नगरीचा...

```html धुळीच्या वादळात गुरफटलेले आकाश. रक्तवर्णी सूर्य मावळताना भयाण दिसत होता. खाली पसरलेली 'अंधारी नगरी'. नावातच सारं काही होतं. जिथे प्रकाश नाही, आशा नाही, फक्त काळोख आणि घुसमट. ही नगरी म्हणजे 'त्रिकाल' साम्राज्याची काळी बाजू होती. त्रिकाल, म्हणजे भूत, वर्तमान आणि भविष्�...

मी, आर्यावर्त, वारुळ नगरीचा किमयागार. वारुळ म्हणजे साध्या मुंग्यांचं वारुळ नव्हे. हे वारुळ म्हणजे जिवंत शहर, जसं एखाद्या विशालकाय प्राण्याची हाडं आणि मांस. इथली प्रत्येक इमारत, प्रत्येक रस्ता, प्रत्येक वस्तू, जिवंत आहे, श्वास घेते. आणि ह्या सगळ्याला जिवंत ठेवण्याचं �...

दूर आकाशात, जिथे नारंगी सूर्य 'अस्ता' निळ्या रंगाच्या 'उदया'ला मिळे, तिथे 'त्रिकाल्भूमी' वसलेली होती. ही भूमी म्हणजे केवळ कल्पनातीत जादू आणि विज्ञान यांचा संगम होता. त्रिकाल्भूमीच्या मधोमध उभी होती 'स्फटिकशिखर', एक विशाल पर्वत जो आकाशाला भेदून अनंत शक्यतांचा वेध घेत ह�...

दूर पूर्वेकडील, धुंद पर्वतांच्या कुशीत वसलेले 'अमृतधारा' नावाचे राज्य. इथली हवा नेहमीच जादुई धुंदित रेंगाळणारी, आणि जमीन विविध रंगांच्या फुलांनी सज्ज. या राज्यावर राज्य होते महाराणी चंद्रिका यांचे. त्या केवळ सौंदर्यवती नव्हत्या, तर त्या एक कुशल प्रशासक आणि दयाळू श�...

सूर्य मावळतीला झुकला होता आणि सिंदूर रंगाच्या छटांनी ‘अमृतधारा’ नदीला न्हाऊ घातले होते. ही अमृतधारा, कल्पाच्या पर्वतावरून उगम पावणारी, ‘स्वर्णभूमी’च्या मध्यातून वहात होती. स्वर्णभूमी, जिथे माणसे जादूने बोलत, प्राण्यांशी दोस्ती करत आणि निसर्गाला देव मानत. पण आज, य...