सूर्यकिरणांनी हळूवार स्पर्श केल्यावर, निलगिरी पर्वताच्या कुशीत वसलेल्या शांत 'सुगंधग्राम' गावाला जाग आली. इथले घरं म्हणजे जणू रंगांची उधळण! जांभळी, गुलाबी, आणि पिवळी घरं एकमेकांना खेटून उभी होती. प्रत्येक घराच्या दारासमोर लावलेली चंद्रपुष्पांची रोपटी मंद सुगंधा�...

दूर डोंगरांच्या कुशीत, जिथे इंद्रधनुष्याचे रंग जमिनीवर उतरून फुलं बनतात, 'मेघमाला' नावाचे एक छोटेसे गाव होते. या गावात, श्रावणी नावाच्या एका धाडसी मुलीचे बालपण सरळ रेषेत न जाता एखाद्या नदीच्या प्रवाहासारखे होते. तिचे वडील, कृष्णाप्पा, एक निष्णात लोहार होते, ज्यांच्�...

दूर पूर्वेकडील, नील पर्वतांच्या कुशीत वसलेले चंद्रपूर. जिथे चंद्रकिरणांनी स्फटिकांसारख्या घरांना रुपेरी झालर चढते, तिथे अमृतवेली नावाची एक तरुणी राहत होती. अमृतवेली... नाव तिचं सार्थक करणारी. तिच्या स्पर्शाने निर्जीव वृक्ष पालवी फुटायचे, तिच्या हास्याने वाळलेल्�...

धुक्याच्या चादरीने वेढलेल्या, पाच डोंगरांच्या कुशीत वसलेल्या चंद्रविलास नावाच्या गावात शांतता नांदत होती. ही भूमी अमृताच्या वर्षावाने समृद्ध झाली होती, इथल्या नद्या दुधासारख्या शुभ्र होत्या आणि इथली माती सोन्यासारखी पिवळी. पण ही शांतता वादळापूर्वीची शांतता ह�...

काळोख्या रात्री किर्र शांतता भंग पावत होती. चांदण्यांनी भरलेल्या आकाशाखाली, 'अमृतवेला' नावाची एक अद्भुत नगरी वसलेली होती. हि नगरी सामान्य माणसांना दिसत नसे. ती फक्त जादूगारांना आणि ज्यांच्या नशिबात अद्भुत गोष्टी पाहण्याचे भाग्य असते, त्यांनाच दिसे. अमृतवेलेत, रंग�...

दूरवर पसरलेल्या रक्तचंदनाच्या वाळवंटात, जिथे सूर्य मावळताना आकाशाला रक्ताचा रंग चढतो, तिथे 'कालभैरव' नावाचे गाव वसलेले होते. हे गाव म्हणजे जणू मृत्यूच्या जबड्यातून निसटलेला घास. कारण, या वाळवंटावर 'गरुडमुखी' नावाच्या एका क्रूर जादूगाराची नजर होती. तो गरुडमुखी, ज्या...

दूरवरच्या ग्रहांनी नटलेल्या आकाशगंगेत, 'वैजयंती' नावाचे एक अद्भुत जग होते. या जगात, माणसे आणि देव एकाच वेळी नांदत होते, त्यांच्यात मैत्री आणि सहकार्याचे संबंध होते. पण वैजयंतीची खरी ओळख होती, तिची प्रगत तंत्रज्ञान आणि अलौकिक जादू यांचा संगम. वैजयंतीच्या मध्यभागी, 'अम...

सूर्यकिरणांनी न्हाऊन निघालेली स्वर्णकमळांची दरी… दूरवर पसरलेल्या निळ्याशार समुद्राच्या किनाऱ्यावर, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी उजळलेले जलपरींचे साम्राज्य… ह्या रम्य सृष्टीमध्ये वसलेले ‘स्वर्णनगरी’ नावाचे एक अद्भुत राज्य होते. ह्या नगरीची राणी होती अमृततारा, ...

चंद्रविलास नगरी, जिथे आकाश नीलमणी रंगाचं आणि नद्या स्फटिकासारख्या स्वच्छ. तिथं, चंद्रवंशीय योद्धा वीरेंद्र आपल्या तलवारीच्या धारेला तेज देत होता. त्याची नजर दूर क्षितिजाकडे रोखलेली होती – काळसर्पाच्या डोंगराच्या दिशेने, जिथे अमृतकलश लपलेला होता, अशी आख्यायिका �...

काळोख्या रात्री, धुक्याची चादर सोनगडच्या शिखरांना वेढून होती. चंद्रप्रकाश अंधुकसा पडत होता, जणू काही भयभीत होऊन लपला होता. सोनगड, एक प्राचीन किल्ला, ज्याच्या दगडांमध्ये इतिहासाच्या अनेक कहाण्या दडलेल्या होत्या. पण आजची रात्र वेगळी होती. आज रक्तकमळांची रात्र होती. �...