दूर देशी, कांचनमृग नावाच्या जगात, जिथे नद्या स्फटिकांसारख्या चमकतात आणि डोंगर सोन्यासारखे झळाळतात, तिथे एक लहानशी मुलगी राहत होती - अवनी. अवनीचे केस रात्रीच्या आकाशासारखे काळे होते आणि डोळे पहाटेच्या सूर्यासारखे तेजस्वी. ती 'अमृतवेली' नावाच्या एका छोट्याशा गावात �...

माझ्या आठवणींच्या डोहात बुडून, मी पुन्हा एकदा 'चंद्रकोर' नगरीच्या धुक्यात हरवून जातो. ही नगरी, जिथे चांदण्या जमिनीवर उतरतात आणि प्रत्येक घरात जादू वास करते. मी, आदित्य, एका सामान्य कलाकाराचा मुलगा, पण नशिबाने मला असामान्य प्रवासाला धाडले. माझे बालपण 'पलाश-वाटिका' मध्�...

धुंद झाली होती रात्र. काळोख्या गर्द सावल्यांनी वेढलेल्या, सात शिखरांची नगरी – इंद्रपुरी – जणू निद्रेच्या अधीन झाली होती. पण, नेहमीप्रमाणे, काही डोळे अजूनही जागे होते, काही रहस्ये अजूनही घडत होती. इंद्रपुरी, मनुष्यांची नगरी, पण तिच्या सीमांवर देवांचे आणि राक्षसांचे �...

दूर एका कल्पनारम्य जगात, 'मेघमाला' नावाच्या तेजोमय आकाशगंगेच्या कडेला, 'स्वर्णभूमी' नावाचे राज्य वसलेले होते. स्वर्णभूमी, सोन्यासारख्या पिवळ्या मातीने आणि स्फटिकासारख्या स्वच्छ नद्यांनी नटलेले होते. येथील लोक 'सुवर्णवंशी' म्हणून ओळखले जात, ज्यांच्यात सूर्यकिरणा�...

दूर देशी, कैलास पर्वताच्या शिखरांपेक्षाही उंच असलेल्या, स्वर्णकमल नावाच्या नगरीत, एक अद्भुत कथा घडली. ही नगरी इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी न्हालेली होती, जिथे हवा सुद्धा संगीत गात होती. या नगरीची राणी, चंद्रलेखा, अत्यंत दयाळू आणि शक्तिशाली होती. तिच्या हातात अमृतवर्ष�...

कैलास पर्वताच्या उत्तरेला, जिथे सूर्यकिरणे क्वचितच पोहोचतात, तिथे वसलेले होते 'धुंधवन'. या वनात वृक्षराजी इतकी घनदाट होती की दिवसासुद्धा काळोख्याचा भास व्हायचा. या वनात अनेक रहस्ये दडलेली होती, त्यापैकीच एक रहस्य होते 'अमृतकुंडा'चे. अमृतकुंड - एक रहस्यमय तलाव, ज्या�...

दूर निलगिरी पर्वताच्या कुशीत, जिथे ढग जमिनीला स्पर्श करतात आणि सूर्यकिरणे इंद्रधनुष्याचे रंग उधळतात, 'कालिंदी' नावाचे एक अद्भुत शहर वसलेले होते. हे शहर लाकडी आणि धातूच्या उंच इमारतींनी सजलेले होते, ज्यांवर भविष्यकालीन तंत्रज्ञानाची मोहक नक्षी कोरलेली होती. कालिं�...

दूर, क्षितीजा पलीकडे, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी नटलेल्या 'मेघमल्हार' नावाच्या जगात, अमृतवेली नावाची एक अद्भुत वनस्पती फुलत होती. या वेलीची पाने चंद्राच्या प्रकाशात चमकत आणि तिच्या फुलांचा सुगंध स्वर्गातील अप्सरांनाही मोहित करत असे. याच जगात, चंद्रगंधा नावाचा एक श�...

माझ्या डोळ्यासमोर धुक्याची चादर पसरली होती. नेहमीप्रमाणे. किंबहुना, माझ्या आठवणींच्या गावांमध्ये, ‘मेघगाव’ मध्ये धुकं हे काही नवीन नव्हतं. पण आजचं धुकं वेगळं होतं. ते नुसतं पांढरंशुभ्र नव्हतं, तर त्यात काळ्या रंगाची किंचितशी झाक होती. जणू काही रात्रीच्या गर्तेतून...

काळोखाच्या गर्तेतून उसळलेली, नक्षत्रधूलिच्या पदरांनी नटलेली 'कृष्णावती' नगरी... इथे, आफ्रिकेच्या पौराणिक कथांमधून जन्मलेल्या देवता आधुनिक तंत्रज्ञानाच्या साहाय्याने राज्य करत होत्या. विशालकाय, काळ्या पाषाणातून कोरलेल्या इमारती आकाशाला भेदत होत्या, ज्यांवर भवि...