गंधर्व नगर, मुंबईच्या गर्दीत लपलेले एक रहस्यमय शहर. सामान्य माणसांना ते दिसत नसे, पण ज्यांच्या नशिबात जादू लिहिलेली असे, त्यांनाच ते गवसे. इथले रस्ते चांदणीच्या धूळीने भरलेले, इमारती स्वप्नांच्या रंगांनी रंगलेल्या आणि हवा जादुई फुलांच्या सुगंधाने दरवळलेली असे. म�...

दूर, क्षितिजापार पसरलेल्या स्वप्नांचें साम्राज्यांत, 'स्वर्णभूमी' नांवाचें एक अद्भुत नगर वसलेलें होतें. इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी रंगलेल्या गगनचुंबी इमारती, हिऱ्यामाणकांनी जडलेले रस्ते आणि अमृताच्या धारेसारखी वाहणारी नदी, ह्या स्वर्णभूमीची शोभा वाढवत होती. ह्�...

दूर, क्षितीजाच्या पलीकडे, जिथे सूर्य सोनेरी रंगाने माखलेल्या ढगांना स्पर्श करतो, तिथे 'कल्पद्रुम' नावाचे एक अद्भुत राज्य होते. या राज्यात, नद्या दुधासारख्या वाहत होत्या, आणि पर्वतांवर हिऱ्यांचे स्फटिक चमकत होते. कल्पद्रुमची राणी, चंद्रकमळा, तिची सौंदर्य आणि बुद्धि�...

दूर क्षितिजावर पसरलेल्या नील पर्वतांच्या कुशीत वसलेले अंबरपूर. इथले आकाश नेहमी इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी भरलेले असे. अंबरपूरची राणी, चंद्रिका, आपल्या न्यायनिष्ठ स्वभावासाठी आणि अद्भुत सौंदर्यासाठी प्रसिद्ध होती. तिचे नेत्र जणू आकाशातील तारे आणि केस घनदाट रात्र...

दूर आकाशी, जिथे पाच चंद्र फिरत होते आणि रंगांची नदी वाहत होती, तिथे ‘वैद्युत-ग्राम’ वसलेले होते. हे गाव सामान्य नव्हते. येथील लोक ‘विद्युत्-वंश’ होते. त्यांच्या नसानसांमध्ये ऊर्जा खेळत होती आणि ते आपल्या हातांनी वीज निर्माण करू शकत होते. त्यांच्या घरांना ‘प्रकाश-कु�...

दूर क्षितिजावर, काळ्याभोर आकाशात, चंद्र आणखी तेजस्वी दिसत होता, जणू काही तो आफ्रिकेच्या भूमीवरच उतरला होता. ही आफ्रिका वेगळी होती. ही 'चंद्रलोक आफ्रिका' होती - तंत्रज्ञानाने आणि जादूने एकत्र बांधलेली एक अद्भुत दुनिया. या चंद्रलोक आफ्रिकेत, 'आशापूर' नावाचे एक शहर होते. ...

माझ्या आठवणींचा धुरळा उडतोय. काळ किती लपून बसला आहे, एखाद्या चेटकिणीच्या पदराखाली, हे आता जाणवतंय. मी, ध्रुव, लिहितोय हे. ध्रुव, जो कधीकाळी 'आकाशपुत्र' म्हणून ओळखला जायचा, आज एका क्षीण ज्योतीसारखा जळतोय. हे लेखन म्हणजे माझ्या अस्तित्वाचा शेवटचा श्वास. कदाचित. चंद्रनगर�...

सूर्य मावळतीला झुकला होता आणि आकाशावर केशरी रंगाची चादर पसरली होती. काळभैरवाची कांस्य नगरी, 'ताम्रवती', एका उंच डोंगरावर वसलेली होती. ही नगरी सामान्य नव्हती. इथले लोक आफ्रिकेतील प्राचीन संस्कृती आणि भविष्यातील तंत्रज्ञान यांचा संगम होते. त्यांची त्वचा गडद रंगाची, �...

काळोख्या रात्री, चंद्रकिरणांनी न्हालेल्या ‘अमरकंटक’ पर्वताच्या कुशीत वसलेल्या ‘स्वर्णपुरी’ नगरीत भयाण शांतता पसरली होती. स्वर्णपुरी, जिथे हवा सुद्धा सोन्यासारखी चमकत असे, आज स्मशान शांततेत बुडाली होती. कारण एकच – चंद्रशिळेचा शाप. स्वर्णपुरीची राणी, रूपवती ‘चं�...

वैतरणी नदीच्या काठी वसलेले काळगाव. नाव जरी काळगाव असले, तरी पूर्वी ते ‘अमृतगाव’ म्हणून ओळखले जाई. ह्या गावाला शाप लागला तो काळभैरवामुळे. एका पिढीने केलेल्या पापाचे प्रायश्चित्त अनेक पिढ्या भोगत होत्या. काळगावच्या पूर्वेला घनदाट वनराई होती – ‘अंधारवन’. ह्या वनात द�...