धूळ उडवत, रखरखत्या उन्हात ‘अग्निपूर’ नगरी शांत पहुडली होती. इथले आकाश नेहमी लालसर रंगाचे असायचे, जणू रक्ताचा अभिषेकच! अग्निपूर, म्हणजे वाळवंटी जादूगारांचे शहर. इथे पाणी म्हणजे सोनं आणि जादू म्हणजे जीवन. या शहराचा रखवालदार होता कालभैरव, एक शक्तिशाली जादूगार, ज्याच्य...

धुक्याने वेढलेली नगरी, 'धूम्रनगर'. कधीकाळी वैभवशाली असलेले हे शहर, आता काळभैरवाच्या क्रूर राजवटीखाली रडत होतं. प्रत्येक गल्लीत, प्रत्येक घरात भीतीचे सावट पसरले होते. काळभैरव, एक शक्तिशाली जादूगर, ज्याने आपल्या जादुई शक्तीने धूम्रनगरला कायमच्या अंधारात ढकलले होते. ...

सूर्य मावळतीला झुकला होता आणि स्वर्णनगरीच्या विशाल दरवाजांवर पहारेकरी जागृत उभे होते. स्वर्णनगरी, हिमालयाच्या कुशीत वसलेली, जिथे घरांच्या छतांवर सोन्याचा थर चढवला गेला होता आणि प्रत्येक घरात समृद्धी नांदत होती. पण आज नगरीत एक वेगळीच शांतता पसरली होती, भयाण शांतत�...

धुंद रानवारा. काळोख्या रात्रीचा पडदा फाडून चांदण्या डोकावत होत्या. मी, विनायक, एकाकी, 'अंतरिक्ष' नावाच्या अद्भुत जगात भटकत होतो. हे जग पृथ्वीसारखं नव्हतं. इथं डोंगर हिऱ्यांचे होते, नद्या सोनसळी रंगाच्या वाहत होत्या, आणि झाडं... ती तर बोलकी होती. माझ्या हातात एक जुनाट नक�...

काळोख्या रात्री, भैरवीगडाच्या पायथ्याशी, कुंद वारा वाऱ्याच्या वेगाने झुळू लागला. आकाशात काळे ढग दाटून आले होते, जणू काही भूतकाळात घडलेल्या भयंकर घटनांची साक्ष देत होते. भैरवीगड, एक विशाल किल्ला, एका उंच डोंगरावर स्थित होता. त्याची दगडी बांधणी प्राचीन आणि रहस्यमय ह�...

अमरतीर्थाच्या खोऱ्यात, जिथे चंद्रशिला पर्वताच्या कुशीत इंद्रधनुषी धबधबे कोसळतात, तिथे शांतता नांदत होती. पण ही शांतता वादळापूर्वीची होती, हे कुणालाच ठाऊक नव्हते. अमरतीर्थ, एका प्राचीन देवतेच्या अश्रूंनी तयार झालेलं, स्वतःच एक जीवंत अस्तित्व होतं. तिथले वृक्ष श्व�...

दूर पूर्वेकडील, अंधारलेल्या पर्वतांच्या कुशीत वसलेले होते, 'त्र्यंबकपूर'. हे शहर म्हणजे जादू आणि रहस्यांचे अद्भुत मिश्रण. येथील हवा नेहमीच धुक्यात बुडालेली असे, आणि घरांच्या छतांवर लालसर रंगाचे ‘अग्निशिला’ चमकत असत. त्र्यंबकपूरची राणी, चंद्रिका, एक अत्यंत दयाळू आ�...

दूर डोंगरांच्या कुशीत वसलेले, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी नटलेले 'मेघदूत' नावाचे एक अद्भुत गाव होते. या गावात, वारासुद्धा गाणी गुणगुणत असे आणि प्रत्येक दगडाला स्वतःची अशी एक कहाणी होती. मेघदूतची राजकुमारी, 'अमृता', तेवढीच सुंदर आणि रहस्यमय होती. तिचे डोळे जणू खोल समुद्�...

सूर्य मावळतीला झुकला होता, आणि किर्र अरण्यात धुके दाटून आले होते. स्वर्णभूमीच्या सीमेवर वसलेले हे वन, 'कालभैरवाचे जंगल' म्हणून ओळखले जाई. तिथे पाऊल ठेवण्याची हिंमत फार कमी लोकांमध्ये होती. कारण, ह्या वनात घडणाऱ्या रहस्यमय घटनांची भीती लोकांच्या मनात घर करून बसली हो�...

माझ्या आठवणी धुळीने माखलेल्या आरशासारख्या आहेत. काही प्रतिमा स्पष्ट, तेजस्वी, तर काही अस्पष्ट, अंधुक... स्वप्नपुराण हे त्या आरशातील एक अद्भुत जग होतं, जिथे मी 'चंद्रिका' नावाची एक सामान्य मुलगी, एका असामान्य प्रवासाची सहप्रवासी बनले. स्वप्नपुराण... हे नावच किती मोहक! ह�...