माझ्या आठवणी धुळीने माखलेल्या एका प्राचीन पुस्तकासारख्या आहेत. पाने जीर्ण झाली आहेत, अक्षरे अस्पष्ट झाली आहेत, पण तरीही त्यातील कथा माझ्या मनात जिवंत आहे. ही कथा आहे अंजनीची, एका अशा जगातली जिथे चंद्र जमिनीला स्पर्श करतो आणि तारे नद्यांसारखे वाहतात. मी अंजनी. माझ्य�...

माझ्या आठवणींची सुरुवात धुक्यात लपलेल्या एका दरीतून होते. ती दरी, जिथे चंद्रप्रकाश स्फटिकांच्या धारांमध्ये रूपांतर होऊन जमिनीवर वाहत होता. त्याला ‘अश्रूंची दरी’ म्हणायचे. तिथे मी जन्माला आले, एका असामान्य कुटुंबात. माझी आई, चंद्रावती, एक छाया-विणकर होती. ती चंद्रा�...

सूर्य हळू हळू क्षितिजावर चढत होता, आणि नारंगी रंगाची उष्णता शांतीपुरीच्या दऱ्याखोऱ्यांमध्ये पसरत होती. शांतीपुरी, नाव जसे शांत, तसेच रमणीय. इथे डोंगर रांगांवर इंद्रधनुष्याचे रंग मिसळलेले, नद्या चांदीसारख्या चमकणाऱ्या आणि हवा मध आणि मसाल्यांच्या सुगंधाने भरलेली ...

गंधर्व नगरीच्या सीमेवर वसलेल्या, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी न्हालेल्या, ‘स्फटिकवन’ नावाच्या घनदाट अरण्यात शांतता भंग पावली होती. स्फटिकवनातील प्राचीन वृक्ष, ज्यांच्या पाना-फुलांमध्ये जादू दडलेली होती, तेही आज भयाण दिसत होते. कारण, नगरीची शान असलेला, चंद्रशिला नाव...

दूर पूर्वेकडील नील पर्वतांच्या कुशीत वसलेले, इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी नटलेले 'अमृतनगर' नावाचे एक राज्य होते. या राज्यावर राणी मेघमाला राज्य करत होती. मेघमाला, नावाप्रमाणेच, आकाशातील ढगांसारखी तरल आणि समुद्रासारखी गंभीर होती. तिची त्वचा चांदणीसारखी चमकत होती आणि ...

दूरवरच्या क्षितीजावर, जिथे इंद्रधनुष्याचे रंग ढगांमध्ये मिसळून जात होते, तिथे 'मेघमाला' नावाचे एक अद्भुत राज्य वसलेले होते. या राज्यावर 'विद्युल्लता' नावाच्या एका तेजस्वी राणीचे राज्य होते. तिची त्वचा चंद्रप्रकाशासारखी शीतल होती आणि तिचे डोळे आकाशातील ताऱ्यांसा�...

```html मंडळी, गोष्ट आहे कल्पनपूरची. कल्पनपूर म्हणजे नुसतं नावच कल्पनपूर नाही, तर तिथली माणसं, तिथली जनावरं, तिथली झाडं, डोंगर सगळेच एकापेक्षा एक भन्नाट. तिथं 'बोलक्या बैला' ची जात नांदायची, 'उगवती सूर्यफुलांची' शेती पिकायची आणि 'इंद्रधनुष्याच्या रंगांचे' ढग रोज आकाशात रंग...

मी, अंबिका, ही कथा सांगते आहे, एका अशा जगातली जिथे चंद्र दोन आहेत आणि नद्या जादूने वाहतात. माझ्या गावाची नाव चंद्रपूर, पण ते खरं चंद्रपूर नव्हतं. ते एका विशाल पर्वताच्या कुशीत वसलेलं होतं, जिथे मोगऱ्याच्या फुलांचा सुगंध दरवळत असे. पण त्या सुगंधात एक शाप लपलेला होता, हे �...

चंद्रकोर पर्वताच्या कुशीत वसलेले आम्रवन. इथले आंबे नुसते गोड नव्हते, तर ते बोलके होते. त्यांच्या पानांची सळसळ म्हणजे भविष्याची कुजबुज, आणि फळांचा रस म्हणजे आठवणींचा सागर. याच आम्रवनात वाढलेली मीरा. तिचे केस काळेभोर, डोळे तलावासारखे शांत आणि हृदय धाडसी. मीराला स्वप्...

माझ्या डोळ्यासमोर धुक्याची चादर पसरली होती. नेहमीप्रमाणे. ही धुक्याची चादर म्हणजे स्वप्नभूमीतील प्रवेशद्वार. पण आज, या धुक्यात एक वेगळीच उदासी होती. मी, अवनी, ह्या स्वप्नभूमीची वारसदार, आज एका अनोळखी वाटेवर उभी होते. स्वप्नभूमी... इथे रंग स्वतःच्या इच्छेने बदलतात, नद...